Roeien in je eentje voor anderen

SunPower’s solarpionier Tez Steinberg, schrijft geschiedenis door in een 7 meter lange boot meer dan 4000 km over de Grote Oceaan te roeien

Overstappen op zonne-energie

Zonnepaneel Technologie

Solar Pioneers

14 mei 2021

Door Terence ('Tez') Steinberg

Op zo'n 300 km van de kust van Californië sloeg het noodlot toe: een stalen bout van mijn rolbankje brak plotseling in tweeën en een kogellagerwiel viel op het dek. Mijn stoel kwam knarsend tot stilstand. Ik wist dat mijn reis voorbij was tenzij ik een oplossing kon verzinnen.

Het was op dag 14 van de United World Challenge, mijn solo roeitocht van Californië naar Hawaï. Met SunPower-zonnepanelen aan boord roeide ik om beurzen in te zamelen voor de United World Colleges, aandacht te vragen voor bescherming van onze oceanen en om anderen te inspireren in zichzelf te geloven. Als deze bout onherstelbaar kapot was, moest ik al na 10% van mijn reis terug naar huis en zou ik mijn doel na jarenlange voorbereiding niet halen. Met een reparatie zou ik nog 4000 kilometer open oceaan voor me hebben.

Ik staarde naar het losgebroken wiel en werd overmand door angst en twijfel. "Het was ook een krankzinnig idee om dit te proberen," dacht ik. Ik kon me niet voorstellen dat ik nog 4000 kilometer moest roeien met een kapotte stoel. Ik begon me serieus af te vragen of ik wel in staat was om door te gaan.

Tez Steinberg kijkt naar een gebroken bout die een einde aan zijn reis van 4000 km kan maken.

Na slechts 300 km op zee kijkt Tez Steinberg naar een gebroken bout die een einde aan zijn reis van 4000 km kan maken.

Twee weken eerder, op 3 juli 2020, was ik vertrokken met mijn boot, de Moderation. Dit kleine maar sterke vaartuig was volgeladen met proviand voor drie maanden en speciale, GPS-apparatuur, een automatisch identificatiesysteem (een botsalarm voor op zee, dat de hele reis aanstond), een satelliettelefoon, een lithiumaccusysteem en een waterontziltingssysteem. Al deze belangrijke apparatuur voor navigatie, veiligheid, communicatie en waterzuivering werd gevoed met de SunPower-zonnepanelen die ik aan boord had.

Later zou ik te maken krijgen met huizenhoge golven, verzengende hitte en stromingen die me terugdreven. Ik kreeg open wonden en uitslag doordat ik voortdurend werd blootgesteld aan zout en wrijving. Hoewel ik 71 dagen lang geen levende ziel zagroeide, roeide ik iedere dag door drijvend plastic en afval. Midden op de oceaan waren de mensen in het International Space Station soms degenen die het dichtst bij mij waren. Het was een geruststellende gedachte dat als ik nog energie had voor de roeispanen, de zonnepanelen energie leverden voor de rest.

Terence ('Tez') Steinberg

De Moderation was uitgerust met vier SunPower-zonnepanelen die 250 watt leverden aan een 12V-accubank van 200 Ah, het dubbele van de norm voor oceaanroeien. Roei-expedities worstelen bij bewolking of apparatuurstoringen vaak met het elektrisch vermogen, maar ik wist dat ik dankzij de betrouwbare energie van de SunPower-zonnepanelen mijn veiligheidsapparatuur kon gebruiken, kon communiceren met mijn team aan land en drinkwater kon produceren wanneer ik maar wilde. Dat maakte een wereld van verschil, vooral omdat ik me daardoor iets belangrijks realiseerde: die gebroken bout, die de verwezenlijking van mijn droom in de weg leek te staan, was geen technisch probleem. Het was een mentale uitdaging.

Tez Steinberg ontzilt en zuivert drinkwater op zee met een apparaat dat wordt gevoed door zijn SunPower-zonnepanelen.

De daaropvolgende 8 uur besteedde ik aan het overdenken van het probleem en het uitproberen van oplossingen voordat ik mijn eerste reparatie uitvoerde. Ik versterkte het losse uiteinde van de bout, die half zo lang was als wat ik nodig had, met een stukje hout dat ik in het frame van de stoel vastknelde. En ik roeide verder. En dag na dag, week na week improviseerde ik daarna verder met nieuwe oplossingen. Ik vormde zelfs met de hand nieuwe lagers van gesmolten plastic nadat andere bouten verbogen waren en de wiellagers volledig hadden vermalen.

Het was niet makkelijk, maar met doorzettingsvermogen kon ik het aan. Na eenenzeventig dagen solo roeien en 4300 km kwam ik aan in Hawaï. De schoonheid van de oceaan had me enorm, geïnspireerd en ik had onderweg veel geleerd en bijzondere ervaringen opgedaan. Als ik toen op dag 14 was gestopt, zou de Moderation niet in samenwerking met het Scripps Institute of Oceanography de eerste dataset ter wereld hebben verzameld over microplastic in de lucht boven de open oceaan. Mijn team zou dan bovendien niet de Ocean Classroom Campaign hebben georganiseerd, het eerste studieprogramma ter wereld met open-sourcecodering en cartografie waarmee scholieren kennis kunnen nemen van oceaanwetenschap door middel van ontdekkingsreizen.

Tez Steinberg wordt na 71 dagen alleen op zee begroet door zijn teamgenoten.

Uiteindelijk haalde de United World Challenge dankzij een groot aantal vrijgevige sponsors meer dan $ 76.625 aan beurzen op, werden bijna 200.000 plastic flessen ingezameld die anders in zee ouden drijven, en werden bovendien duizenden mensen geïnspireerd in een tijd van grote sociale veranderingen.

Nu, na drie maanden aan wal, is er maar één ding dat ik anders zou doen. Ik vraag me af of ik het mezelf te moeilijk heb gemaakt door te twijfelen aan mijn ambities. Moet ik niet net zoveel vertrouwen in mijzelf hebben als in de SunPower-technologie? Ik kan die ene dag niet overdoen, dus ik ga mezelf die vraag opnieuw stellen en beantwoorden tijdens mijn volgende expeditie.

Tez Steinberg is de achtste persoon die alleen en op eigen kracht van het vasteland van de Verenigde Staten naar Hawaï is geroeid, en de enige die het bij de eerste poging is gelukt. Zijn reis, de United World Challenge, begon op 3 juli 2020 en eindigde op 11 september 2020, en werd gedeeltelijk gesponsord door SunPower-zonnepanelen. Lees meer hierover op unitedworldchallenge.org.